3 ژوئن 2022- در این مقاله، خلاصه ای از مطالعه ای را به شما ارائه می دهیم، که قبل از چاپ در سایت researchsquare.com منتشر شده است و هنوز مورد بررسی داوران علمی برای انتشار در یک مجله قرار نگرفته است.

یافته های کلیدی

·        محققان دریافتند که سطوح پایین سرمی ویتامین D به طور قابل توجهی با شیوع بالاتر زخم پای دیابتی در بیماران مسن مبتلا به دیابت، مرتبط است.

·        میانگین غلظت سرمی 25-هیدروکسی ویتامینD - یا همان ویتامین D3، که شکل اصلی ویتامینD  موجود در خون است-، به طور پیوسته با افزایش شدت زخم پای دیابتی بر اساس طبقه بندی واگنر، رابطه ی عکس دارد.

·        به گفته نویسندگان، افراد مسن مبتلا به دیابت باید تحت غربالگری روتین ویتامین D قرار گیرند یا مکمل ویتامین D دریافت کنند تا از شروع زخم پای دیابتی در آنها جلوگیری شود یا پیش آگهی آن بهبود یابد.

چرا این موضوع مهم است

·        کمبود ویتامین D در بیماران مسن مبتلا به دیابت شایع است.

·        رابطه بین زخم پای دیابتی و غلظت ویتامین D با داده های متناقض، بحث برانگیز بوده است.

·        نویسندگان می گویند که این اولین مطالعه برای ارزیابی غلظت ویتامین D در بیماران مسن بستری با زخم پای دیابتی است.

طراحی مطالعه

·        این مطالعه، یک تجزیه و تحلیل گذشته نگر از 339 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو، در سنین 60 تا 90 سال بود که در بیمارستان در فاصله ی زمانی ژانویه 2020 و مارس 2020 بستری بودند، از میان این افراد 204 نفر به زخم پای دیابتی مبتلا بوده و 135 نفر بدون زخم پای دیابتی بودند.

·        این مطالعه شامل بیمارانی بود که معیارهای تشخیصی سازمان جهانی بهداشت در سال 1999 را برای دیابت و زخم پای دیابتی داشتند، اما محققان کسانی را که از داروهایی استفاده می کردند که می توانست بر سطح ویتامینD سرمی آنها تأثیر گذارد، از مطالعه حذف کردند.

نتایج

·        میانگین سنی شرکت کنندگان 67 سال و نزدیک به دو سوم مرد بودند.

·        در تجزیه و تحلیل چند متغیره، فاکتورهای محافظتی مستقل و مهم برای زخم پای دیابتی سطوح بالاتری از 25 هیدروکسی ویتامین دی، تری گلیسیریدها، وکلسترول HDL بود.

·        عواملی که به طور مستقل با افزایش خطر زخم پای دیابتی مرتبط بودند، طولانی شدن مدت دیابت و افزایش فشار خون سیستولیک بودند.

·        به طور کلی، 80.5٪ از افراد دچار کمبود ویتامین D بودند (که به کمتر از 50 نانومول در لیتر، یا کمتر از 20 نانوگرم در میلی لیتر اطلاق می شود).

·        در بین افراد بدون زخم پای دیابتی، 3 درصد دارای سطوح ویتامین D کافی بودند (بیش از 75 نانومول در لیتر یا بیش از 30 نانوگرم در میلی لیتر)، 24 درصد سطوح ناکافی داشتند (50 تا 75 نانومول در لیتر یا 20 تا 30 نانوگرم در میلی لیتر)، و 73 درصد دچار کمبود ویتامین دیبودند.

·        در بین افراد مبتلا به زخم پای دیابتی، 2% دارای سطوح کافی ویتامین D، 13%سطوح ناکافی و 85% دچار کمبود ویتامین Dبودند. تفاوت بین غلظتهای سرمی ویتامین D در افراد دارای زخم پای دیابتی با افراد بدون زخم پای دیابتی، معنی دار بود.

·        سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D، با افزایش شدت زخم پای دیابتی بر اساس درجه ی واگنر به طور معنی داری کاهش می یافت. بطوریکه سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D، در افراد مبتلا به کمترین درجه ی زخم پای دیابتی با امتیاز یک در طبقه بندی واگنر، به طور متوسط ​​بیش از دو برابر سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D،در افرادی با شدیدترین زخم پای دیابتی با امتیاز 5 در رتبه بندی واگنر بود.

محدودیت های این مطالعه

·        این مطالعه مقطعی بود. به گفته نویسندگان، به مطالعاتی با طراحی خوب و آینده نگر برای ارزیابی رابطه علت و معلولی بین ویتامین D و خطر زخم پای دیابتی و بررسی اینکه آیا مکمل ویتامین D بر درمان زخم پای دیابتی تأثیری دارد یا خیر، نیاز داریم. نتایج می تواند شواهد روشنی برای استفاده از مکمل ویتامین D برای پیشگیری و درمان زخم پای دیابتی در افراد مسن مبتلا به دیابت ارائه دهد.

افشاگری ها

·        این مطالعه هیچ بودجه تجاری دریافت نکرد.

·        نویسندگان هیچ ارتباطی با صنایع داروسازی یا سازمانی را گزارش نکردند.

این خلاصه ای از یک مطالعه تحقیقاتی با عنوان "همبستگی بین سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D و زخم پای دیابتی در بیماران دیابتی مسن"، بود که توسط محققان در مرکز پزشکی نیروی هوایی، پکن در چین و همکارانشان انجام و توسطMedscape ، پیش از چاپ برای شما بطور خلاصه بیان شد. این مطالعه هنوز مورد بررسی داوران قرار نگرفته است. متن کامل این تحقیق را می‌توانید در سایتresearchsquare.com  ، مشاهده کنید.

منبع:

https://www.medscape.com/viewarticle/975027?src=